Το Σάββατο το πρωί, βρέθηκα λιγάκι αργοπορημένος στο Masterclass του Βέρνερ Χέρτζογκ. Με τη βοήθεια των κοριτσιών του γραφείου τύπου (βλέπε Ισαβέλλα), κατάφερα και μπήκα στη κατάμεστη αίθουσα και μάλιστα βρήκα και θέση(!). Ο Χέρτζογκ μίλαγε ακατάπαυστα και με τρομερή ευφράδεια, απάντησε σε όλες τις ερωτήσεις απροβλημάτιστα και μάλιστα έδειχνε να μην χορταίνει την συναναστροφή του με το κοινό. Το Masterclass ξεκίνησε με την προβολή ενός ολιγόλεπτου αποσπάσματος από την ταινία «Swing Time» (1936) του Τζορτζ Στίβενς με μια σκηνή όπου ο Φρέντ Αστερ χορεύει με τη σκιά του. Με το τέλος αυτού ο σκηνοθέτης δήλωσε «Έπειτα από αυτή τη σκηνή, όλοι θα έπρεπε να πάμε σπίτια μας, να σταματήσουμε το σινεμά για ένα μήνα και να αρχίσουμε ξανά από την αρχή» και λίγο αργότερα «το σινεμά είναι πάνω από όλα ψυχαγωγία και όχι όργανο βασανισμού». Ο Γιώργος Κρασσακόπουλος συνέχισε να απευθύνει ερωτήσεις στον Γερμανό και αμέσως μετά ήρθε η ώρα του κοινού, κάτι που - από ότι φάνηκε - περίμενε και ο ίδιος ο σκηνοθέτης με ανυπομονησία. Μία από τις ερωτήσεις ήταν πώς μπορεί κάποιος να φτάσει σε ένα υψηλό κινηματογραφικό επίπεδο και να κάνει καλό σινεμά, «Δεν είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς τις βασικές λειτουργίες της κάμερας, του μοντάζ, τις τεχνικές αφήγησης ή τον τρόπο επεξεργασίας του φιλμ. Αυτά τα μαθαίνεις σε μια βδομάδα, δεν χρειάζεται να πας σε σχολή κινηματογράφου. Τα υπόλοιπα όμως, θα τα μάθετε με τα πόδια. Ο κόσμος αποκαλύπτεται σε αυτούς που ταξιδεύουν πεζοί» δήλωσε όλο νόημα ο Χέρτζογκ.