Η Πέμπτη ξεκίνησε με το Masterclass του Γκόραν Πασκάλιεβιτς το οποίο ο ίδιος ο σκηνοθέτης το αποκάλεσε «συζήτηση» αποποιούμενος την επίσημη ονομασία του προγράμματος. Στη συνέχεια τόνισε το πόσο σημαντικό είναι το φεστιβάλ της Θεσσαλονίκης στην κινηματογραφική του καριέρα, τις ταινίες του τις παρουσιάζει πάντα στο φεστιβάλ και έχει διατελέσει και πρόεδρός του. Άλλωστε ο παππούς του ήταν Έλληνας από τη Θεσσαλονίκη με το επίθετο Πασχάλης και έτσι προέκυψε το Πασκάλιεβιτς.
Αργότερα πρόλαβα και είδα την πιο χαρακτηριστική ταινία του Πάσκάλιεβιτς, την «Πυριτιδαποθήκη» («Bure Baruta») στην οποία όντος ο σκηνοθέτης δίνει τον καλύτερό του εαυτό. Θυμίζει τον κινηματογράφο του Ταραντίνο αλλά γυρισμένο στο Βαλκάνια, έχει τρισδιάστατους χαρακτήρες και θίγει προβλήματα που απασχολούν την κοινωνία γενικότερα μέσα από ένα βαλκανικό πρίσμα.

Τρέχοντας να αλλάξω αίθουσα και να προλάβω να δω και το «Θέλει Εξάσκηση» («Easier With Practice») του τμήματος Focus. Η ταινία του Κάιλ Πάτρικ Αλβάρεζ είχε συζητηθεί πολύ στα καφέ του φεστιβάλ και όλοι περίμεναν την προβολή της. Έχει να κάνει με έναν νεαρό συγγραφέα ο οποίος μαζί με τον αδερφό του, θα γυρίσουν με το αυτοκίνητό τους διάφορες πόλεις της Αμερικής για να παρουσιάζουν το πρώτο του βιβλίο. Κάποια στιγμή όταν ο Ντέιβι (ο νεαρός συγγραφέας) είναι μόνος του στο δωμάτιο, το τηλέφωνο χτυπάει και μια άγνωστη του προτείνει να κάνουν τηλεφωνικό σεξ. Αυτό θα συνεχιστεί για αρκετό καιρό και μια ιδιαίτερη σχέση θα ξεκινήσει με απρόσμενες συνέπειες. Μια πολύ καλή προσπάθεια του Αλβάρεζ που με την πρώτη του μεγάλου μήκους ταινία κατορθώνει και παίρνει πολύ θετικές κριτικές και προβάλλεται σε διάφορα φεστιβάλ ανά τον κόσμο.







Στις οκτώ και μισή το βράδυ ξεκίναγε η Τιμητική Εκδήλωση για τον Γκόραν Πασκάλιεβιτς, στο Ολύμπιον όπου ο πρόεδρος του Φεστιβάλ Γιώργος Χωραφάς του παρέδωσε τον Χρυσό Αλέξανδρο. Ο Χωραφάς μαζί με την διευθύντρια του Φεστιβαλ Δέσποινα Μουζάκη, ευχαρίστησαν τον σκηνοθέτη για το έργο του και του ζήτησαν να συνεχίσει την καλή δουλεία αφού περιμένουν πολλά από αυτόν και ο σκηνοθέτης ανταπέδωσε. Ευχαρίστησε τους ηθοποιούς με τους οποίους έχει συνεργαστεί σε αυτές τις δεκαπέντε ταινίες του και ειδικότερα αυτούς που βρίσκονταν μαζί του στη Θεσσαλονίκη για την προβολή της νέας του ταινίας «Ταξίδια Του Μέλιτος» («Honeymoons»). Αμέσως μετά ξεκίνησε η προβολή μιας παλαιότερης μικρού μήκους ταινίας του «Ο Κύριος Χράστκα» και έπειτα η πρεμιέρα της νέας του ταινίας.

Αργότερα το ίδιο βράδυ στην πιο άβολη αίθουσα του Φεστιβάλ (Φρίντα Λιάππα) ξεκίναγε άλλη μια ταινία του τμήματος Focus, η νέα ταινία του Ούγγρου Γκιόργκι Πάλφι «Δεν Είμαστε Φίλοι» («Nem Vagyok A Baratod»). Είναι η Τρίτη μεγάλου μήκους ταινία του ταλαντούχου Πάλφι ο οποίος έχει προβάλει και τις τρείς ταινίες του στο Φεστιβάλ. Όπως δήλωσε κι ο ίδιος πριν την έναρξη της προβολής, αυτή η ταινία του δεν έχει να κάνει ούτε με την πρώτη του τον «Λόξυγκα» («Hukkle)» ούτε όμως και με την δεύτερη το «Taxidermia».» Πλέον ο καθένας μπορεί να γυρίσει τη δική του ταινία, έτσι κι εγώ αποφάσισα να γυρίσω μια ταινία χωρίς μπάτζετ, με μια ψηφιακή μηχανή και ερασιτέχνες ηθοποιούς.» είπε χαρακτηριστικά ο σκηνοθέτης. Προηγήθηκε μια μικρού μήκους ταινία με τον ίδιο τίτλο η οποία είχε γυριστεί εξολοκλήρου σε ένα νηπιαγωγείο και κατέγραφε μια μέρα τετράχρονων αγοριών και κοριτσιών και τις συναναστροφές τους. Η μεγάλου μήκους ταινία του είχε να κάνει με διάφορους χαρακτήρες και τους χωρισμούς τους. Ήταν ένα Love Story αλλά με θέμα το χωρισμό. Πολύ καλά γυρισμένο με έντονες εικόνες αλλά και με τους ηθοποιούς να δίνουν τον καλύτερο εαυτό τους. Σε πολλά σημεία μου θύμισε το αμερικάνικο «Your Friends And Neighbors» του Νιλ Λαμπιούτ ειδικότερα στις κυνικές καταστάσεις που τοποθετούσε τους ήρωές του αλλά και στο καυστικό του χιούμορ. Ο Πάλφι απέδειξε ότι και χωρίς χρήματα θα τα καταφέρει να γυρίσει μια αξιοπρεπή ταινία. Ταυτόχρονα όμως, σε εμάς τους υπόλοιπους έκανε εμφανές το ότι δεν είναι καθόλου εύκολο να βγάλει καλό αποτέλεσμα ο οποιοσδήποτε πιάσει στα χέρια του μια κάμερα.

Γιώργος Καλαποθαράκος