GAD: Στη rock λεωφόρο διαμέσου της ηλεκτρονικής παρακάμψεως..
Ένα ακόμα ροκ συγκρότημα που εκπλήσσεσαι όταν μαθαίνεις ότι αποτελείται από Έλληνες. Δεν είναι απλά ότι το ύφος της μουσικής τους δεν χαρακτηρίζεται από κανένα ελληνικό στοιχείο, η παραγωγή τους είναι πολύ προσεκτική και επαγγελματική με αποτέλεσμα να μην(αυτό) περιορίζεται εντός των ελληνικών συνόρων. Η βαθιά φωνή του Ηρακλή Αναστασιάδη σε συνδυασμό με το σκοτεινό ηλεκτρονικό rock σου δημιουργούν την αίσθηση ότι ακούς μια μπάντα αποτελούμενη από μέλη των Mudhoney και των Depeche Mode! Ο δεύτερος δίσκος τους «Perfect Crime» κυκλοφόρησε τον Μάιο του 2010 και απέσπασε πολύ καλές κριτικές, ενώ το ομώνυμο κομμάτι προορίζεται να γίνει το νέο χιτάκι που θα παίζουν συχνά οι ραδιοσταθμοί rock ρεπερτορίου.
Το 2004 ο Ηρακλής Αναστασιάδης και ο Κώστας Αντωνιάδης αποφάσισαν να φτιάξουν μαζί ένα ηλεκτρονικό κομμάτι, μέσα από αυτή τη συνεργασία κατάλαβαν ότι ταιριάζουν μουσικά και θέλησαν να την επεκτείνουν. Το 2005 λοιπόν σχηματίζονται οι GAD (Generalized Anxiety Disorder) και αρχίζουν να παίζουν σε διάφορες σκηνές. Το 2007 ο πρώτος τους δίσκος «System May Fall» είναι πραγματικότητα και στη μπάντα, πέραν από τον Αντώνη Αντωνιάδη και τον Σπύρο Παπακώτση, προστίθεται και ο Μιχάλης Σεμερτζόγλου. Το «The End Of The Road» γίνεται ραδιοφωνική επιτυχία και μαζί με το γεγονός ότι καταφέρνουν να κάνουν αρκετές ζωντανές εμφανίσεις (συμπεριλαμβανομένης και αυτής μαζί με τους Nouvelle Vague και Chicane) έκαναν τον κόσμο να τους μάθει σύντομα.
Στο καινούργιο album τους συνεργάζονται με τον Κωνσταντίνο Β (είχαν εκφράσει την επιθυμία για μια τέτοια συνεργασία πολύ καιρό πριν) στο κομμάτι «Over The Moon» το οποίο προέκυψε λίγο πιο ηλεκτρονικό από τα υπόλοιπα τους αλλά ταυτόχρονα θυμίζει έντονα τους Puressence. Το «Waves» είναι η μεγαλύτερη ραδιοφωνική επιτυχία του δίσκου, κομμάτι που δεν βγαίνει εύκολα από ελληνικό ροκ συγκρότημα, πλούσιο σε συναίσθημα και ταξιδιάρικο. Το βίντεο του τους δείχνει να περιπλανώνται στο διάστημα τραγουδώντας I love you just the way you are…
Οι GAD είναι μια εναλλακτική μπάντα που όμως κατάφερε να κάνει επιτυχία στον χώρο της όχι επειδή παρουσιάζει κάτι καινοτόμο αλλά επειδή τα μέλη της είναι συνεπείς με τη μουσική που διάλεξαν να ακολουθήσουν, την υπηρετούν πιστά και φαίνεται μάλιστα ότι το κάνουν και με πολλή αγάπη. Νοσταλγικές σύγχρονες φθινοπωρινές μπαλάντες με δικαιολογημένα μεγάλη απήχηση στο νεανικό κοινό από ένα γκρουπ που αποδεικνύει ότι, πέραν από βολονταρισμούς και μεγαλοστομίες περί «μεγάλων και σπάνιων ικανοτήτων των Ελλήνων» - στις οποίες είναι επιρρεπείς τόσοι και τόσοι, από όλους τους επαγγελματικούς χώρους μα και άπαντες τους τομείς της δημοσίας ζωής, του συνόλου του πολιτικού φάσματος μηδέ εξαιρουμένου - πολλές φορές είναι αρκετό για να έχουμε κάτι αποτελεσματικό ως προς τον σκοπό του μα και καλό το να μπορούμε να παίξουμε με αξιοπρέπεια μα και αξιώσεις τους...«αλλόφυλους» στο κατά περίπτωση γήπεδο τους..
ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΛΑΠΟΘΑΡΑΚΟΣ
Αρχειοθήκη ιστολογίου
-
►
2012
(1)
- ► Ιανουαρίου (1)
-
►
2011
(44)
- ► Δεκεμβρίου (1)
- ► Φεβρουαρίου (9)
- ► Ιανουαρίου (10)
-
▼
2010
(57)
- ► Δεκεμβρίου (21)
- ► Σεπτεμβρίου (2)
- ► Φεβρουαρίου (1)
- ► Ιανουαρίου (4)
-
►
2009
(79)
- ► Δεκεμβρίου (5)
- ► Σεπτεμβρίου (4)
- ► Φεβρουαρίου (10)
- ► Ιανουαρίου (13)
-
►
2008
(11)
- ► Δεκεμβρίου (11)
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου