Κυριακή 28 Νοεμβρίου 2010

PostHeaderIcon Το μήνυμα


Το νέο διαδόθηκε σαν αστραπή στα καλλιτεχνικά και λογοτεχνικά στέκια της πόλης∙ ο Γκάρι φόρεσε καινούριο t-shirt! Συνώνυμο της πρωτοπορίας και πολύ δημοφιλής στην εναλλακτική κοινότητα και στους κύκλους των διανοούμενων ο ήρωάς μας, είναι αλήθεια ότι είχε καιρό να κάνει την εμφάνισή του. Θα αντιληφθούμε καλύτερα πόσο χαροποίησε τους θαυμαστές του η είδηση της νέας του κίνησης, αν αναλογιστούμε ότι από την τελευταία του έξοδο σε γνωστό μουσικό μπαράκι, όπου φόραγε το ίδιο t-shirt που συνήθιζε να φοράει πάντα τα προηγούμενα χρόνια, μέχρι σήμερα αρκετές βδομάδες ή και μήνες μετά, η προσέλευση του κόσμου στα εναλλακτικά στέκια μειώθηκε αισθητά, κατά κοινή ομολογία.

Απόψε όμως, τα πάντα μοιάζουν γιορτινά. Σε όλα τα ψαγμένα, όπως λέγονται στην καθομιλουμένη, μπαρ του κέντρου επικρατεί το αδιαχώρητο. Πηγαδάκια έχουν στηθεί στα παρακείμενα στενά και στους πεζόδρομους, με αποκλειστικό θέμα συζήτησης την πολυαναμενόμενη επανεμφάνιση. Οι περισσότεροι αναρωτιούνται πιο μαγαζί θα επιλέξει ο Γκάρι για αρχή. Κάποιοι πιο επιφυλακτικοί, εκφράζουν αμφιβολίες και ισχυρίζονται ότι οι φήμες είναι ανυπόστατες. Αν όντως, απορούνε, κάποιος είδε το ολοκαίνουριο t-shirt, δεν θα είχε δει και το μήνυμα; Οι απαντήσεις πολλές και διάφορες και σαν τις σταγόνες της πρωινής βροχής ποτίζουν το χώμα της προσμονής, τρέφοντας παράλληλα και τα ζιζάνια της αμφισβήτησης.

Πολλές και οι αναμνήσεις σχετικά τις εκδηλώσεις με τις οποίες συνέδεσε τη δράση του ο Γκάρι, κάπως αντικρουόμενες μεταξύ τους είναι η αλήθεια. Πολλοί θυμούνται πως η πρώτη θριαμβευτική του παράσταση έλαβε χώρα, όταν τον πέταξαν σχεδόν αναίσθητο από κάποιο μπαρ, άγνωστο ποιο, τύφλα στο μεθύσι, μ’ ένα t-shirt που έγραφε: «τα νυχτερινά μαγαζιά σερβίρουν αλκοολούχα ποτά». Άλλοι αρνούνται κατηγορηματικά αυτή την εκδοχή και μάλιστα εκφράζουν απόψεις με κοινή συνισταμένη την παραδοχή ότι ο Γκάρι δεν έχει συμπεριλάβει ποτέ λέξη, φράση ή μορφή κειμένου σε κάποιο από τα κοντομάνικα μπλουζάκια του. Βέβαια αυτές του είδους οι εκτιμήσεις συναντούν συχνά τη χλεύη και το σαρκασμό, καθώς κάποιοι επικαλούνται σίγουρες πηγές, σύμφωνα με τις οποίες το πρώτο, βασικό μήνυμα με το οποίο καθιερώθηκε ο Γκάρι ως πρωτοπόρος σκεπτικιστής, γραμμένο στη φόδρα του σακακιού του, ήταν ένα κείμενο περίπου διακοσίων λέξεων που εξηγούσε και αποδείκνυε με απόλυτη σαφήνεια πόσο μάταιη και μηδαμινής χρησιμότητας είναι η συγγραφή κειμένων – φιλοσοφικών, λογοτεχνικών, δημοσιογραφικών, διαφημιστικών ή όποιας άλλης κατηγορίας – και η αναπαραγωγή τους με οποιοδήποτε τρόπο. Δεν υπάρχει όμως κάποιος που να είχε αποστηθίσει αυτό το κείμενο ώστε αυτή η συγκεκριμένη άποψη να αποκτήσει χαρακτήρα θέσφατου.

Τη γενικότερη σύγχυση έρχονται να επιτείνουν αιρετικοί ισχυρισμοί για την ίδια την ύπαρξη ή μη στην πραγματικότητα του ατόμου αυτού. Δεν έχει εμφανιστεί, λένε ορισμένοι, πουθενά, ούτε σε μία εκδήλωση τέχνης και πολιτισμού, ούτε σε κάποιο χώρο διασκέδασης. Και αν τους ισχυρισμούς αυτούς τους συνοδεύουν ειρωνικά χαμόγελα και χαρακτηριστικές κυκλικές κινήσεις του δείχτη του δεξιού χεριού στο ύψος του δεξιού κροτάφου, οι θύμησες σχετικά με τη μοναδική ίσως εμφάνιση του Γκάρι ως dj, φορώντας κάποιο από τα περίφημα t-shirt που μπορεί να ήταν κιόλας ένα και μοναδικό, συναντούν πολύ θερμότερη υποδοχή. Οι πιο θαρραλέοι μάλιστα δηλώνουν μάρτυρες διηγήσεων από παρευρισκόμενους στο συγκεκριμένο γεγονός και εξηγούν πόσο πρωτοποριακή ήταν η μουσική λίστα που επέλεξε, αφού κατά πάσα πιθανότητα περιείχε ένα επαναλαμβανόμενο τραγούδι καθ’ όλη τη διάρκεια της βραδιάς. Μερικοί διαφωνούν μερικώς, εκφράζοντας την εντύπωση ότι η εκδήλωση έλαβε χώρα τις πρωινές ώρες, ίσως σε κάποια καφετέρια, κι ότι δεν ήταν ακριβώς μουσικό κομμάτι αυτό που αναπαράχθηκε. Μια παρέα μάλιστα κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ο Γκάρι δεν ήταν παρών στο dj-set, αφού άλλος χειριζόταν την κονσόλα μέσω τηλεφωνικών εντολών του πρωτοπόρου ήρωά μας.

Κανείς πάντως δεν μπορεί να θυμηθεί με ακρίβεια τίποτα, ούτε τι μήνυμα περιείχε έστω το προηγούμενο t-shirt, παρά μόνο ότι επρόκειτο μάλλον για ένα και μοναδικό μπλουζάκι και δημιουργούσε τρομερή αίσθηση. Ήταν εικόνα ή κείμενο; Σε λευκό ή χρωματιστό φόντο; Ομιχλώδες είναι επίσης το χρονικό τοπίο σχετικά με το πότε ακριβώς εμφανίστηκε ο Γκάρι τελευταία φορά, αλλά και με ποια αφορμή. Ακόμα και το πρόσωπο του, δεν μπορεί κάποιος να το ανακαλέσει σαν ξεκάθαρη εικόνα στη μνήμη. Για την ηλικία του δε οι γνώμες διίστανται. Η κυρίαρχη εντύπωση, ιδίως των νεότερων, τον περιγράφει ως αρυτίδωτο νεαρό, ακόμα και έφηβο, αλλά οι εκτιμήσεις των πιο ώριμων τον θέλουν να έχει περάσει τα σαράντα, μπορεί και τα πενήντα.

Με την τροπή που πήρε η αφήγησή μας θα πίστευε κανείς ότι ο Γκάρι ήταν πασίγνωστος στο ευρύ κοινό, κάτι που όμως είναι αρκετά παραπλανητικό. Στην ουσία έχουν ακούσει γι’ αυτόν μόνο οι μύστες της εναλλακτικής κουλτούρας, άνθρωποι που διακηρύττουν συνήθως την καθαρότητα της σκέψης και διεκδικούν για τον εαυτό τους το προνόμιο της δυνατότητας ανάλυσης της πραγματικότητας και ανασύνθεσή της σε πιο περίπλοκες πάντα μορφές. Το καταπληκτικό μάλιστα ήταν ότι η δυναμική πρωτοπορίας του Γκάρι έχει εμπνεύσει αρκετά άτομα (όλους όσους τον γνωρίζουν δηλαδή) με τρόπο που να αποτελούν εν δυνάμει μιμητές του, παρότι οι μελετητές και αναλυτές της δράσης του (επίσης όλοι όσοι τον γνωρίζουν), δηλώνουν ότι το κεντρικό μήνυμα, το απόσταγμα της σκέψης του είναι η άρνηση κάθε μίμησης. Δεν είναι παράξενο λοιπόν να συμφωνούν όλοι αυτοί, αν και η διαφωνία με όλους και με όλα είναι η αγαπημένη τους ενασχόληση, σε ένα πράγμα∙ στην εποχή μας και ειδικά σ’ αυτό το κρίσιμο για τη συνοχή της κοινωνίας διάστημα είναι απολύτως απαραίτητο ένα πρωτοποριακό μήνυμα, ένα νέο μήνυμα κι ο Γκάρι είναι μάλλον ο μόνος που μπορεί να το εκφράσει και να το μεταδώσει. Την αποκλειστικότητα της σωστής αντίληψης και ανάλυσης του όποιου μηνύματος, τη διεκδικεί βέβαια ο καθένας για τον εαυτό του, το μήνυμα όμως πρέπει να εκφραστεί άμεσα, σύντομα, απόψε, τώρα…

Το νέο διαδόθηκε σαν αστραπή στα καλλιτεχνικά και λογοτεχνικά στέκια της πόλης∙ ο Γκάρι είναι νεκρός! Μαζί με την είδηση απλώθηκε στα διάφορα πηγαδάκια η θλίψη, όχι όμως σαν την παγωμένη ανάσα του βοριά που κάνει τα κυπαρίσσια να αναρριγούν και τις λεύκες να ψιθυρίζουν σεβόμενες τη σιγαλιά της νύχτας, αλλά έμοιαζε περισσότερο με το αίσθημα κατάπληξης και φόβου που συνοδεύει την εμφάνιση ενός αγνώστου φωτεινού αντικειμένου στον ουρανό. Σύντομα, η θλίψη και η κατάπληξη έδωσαν τη θέση τους στην περιέργεια γύρω από τις συνθήκες του θανάτου του ήρωα, η οποία περιέργεια ως γνωστόν είναι δυνατότερη κι από την πείνα ορισμένες φορές. Τους ενδιαφερόμενους κατέλαβε μια παράξενη έξαψη, σκεφτείτε ένα χείμαρρο αδρεναλίνης να σαρώνει τις εύλογες, ανθρώπινες απορίες όλων (πως έγινε; ατύχημα; φόνος; αυτοκτονία; που είναι το πτώμα; ποιοι το είδαν; τι θα γίνει τώρα; υπάρχουν συγγενείς;) και να τις ξεβράζει στην ακτή του παραλογισμού ως ένα ενιαίο, απάνθρωπο, αλλά καίριο ερώτημα: «τι μήνυμα περιείχε το t-shirt;».

Οι πρώτες αχτίδες του ήλιου, φιλτραρισμένες από τα φώτα της πόλης, άρχισαν να υφαίνουν ένα γκρι πέπλο στον ξάστερο ουρανό την ώρα που οι διάφορες φήμες για το θάνατο του Γκάρι σχηματοποιήθηκαν σε μια επιβεβαιωμένη από το αστυνομικό δελτίο είδηση. Αυτή ανέφερε ότι το πτώμα ανδρός, ενήλικα, αγνώστων λοιπών στοιχείων βρέθηκε στη συμβολή των οδών Κ. και Π. στο κέντρο της πόλης. Ο θάνατος προήλθε από πολλαπλά τραύματα στην κοιλιακή χώρα από αιχμηρό αντικείμενο, πιθανότατα μαχαίρι. Το πτώμα βρέθηκε σε ύπτια στάση, γυμνό από τη μέση και πάνω. Όλα τα στοιχεία καταδεικνύουν φόνο, με πιθανότερο κίνητρο τη ληστεία.

Το σούσουρο σιγά σιγά καταλάγιασε και το αναστατωμένο πλήθος πήρε το δρόμο για το τελευταίο καταφύγιο ονείρων που απέμενε, το κρεβάτι. Πλέον όλοι, αφού περιέργως κανείς δεν το αμφισβητούσε σαν γεγονός, ήταν σίγουροι ότι το συγκεκριμένο πτώμα άνηκε στον Γκάρι. Αλλιώς γιατί να μην εμφανιστεί κάπου μέσα στη νύχτα; Φως φανάρι, τον δολοφόνησαν για να του πάρουν το t-shirt και να μην καταφέρει να μεταδώσει το μήνυμα του. Στο μυαλό τους αυτό το μήνυμα φάνταζε μεγαλεπήβολο, ριζοσπαστικό, πιθανότατα το πιο ολοκληρωμένο και σαφές μήνυμα από καταβολής της έννοιας της επικοινωνίας και άρα άκρως επικίνδυνο για το σύστημα και την καθεστηκυία τάξη πραγμάτων.

Στα χρόνια που θα περάσουν η πίστη των μιστών της βιοθεωρίας του Γκάρι στην αλήθεια των διδαχών του θα καταστεί ακλόνητη. Το ίδιο το μήνυμα που δεν κατάφερε να εκφραστεί θα θεωρηθεί τόσο σπουδαίο που κανείς από κει και ύστερα δεν θα αναζητήσει το περιεχόμενό του. Σημασία έχει ότι υπήρχε κάποιο μήνυμα…

Υ.Γ. Καλωσήρθατε στον 21ο Αιώνα και καλή ακρόαση (κάθε Δευτέρα 20:00 – 22:00 στον tripradio)


Γιώργος (g.r.)

website

Listen (via e-radio)