Μια ελληνική μπάντα που αναμφίβολα ξεχώρισε την εφετινή σεζόν είναι οι Burger Project. Κατάφεραν να αναδειχθούν μέσα από τις ζωντανές εμφανίσεις τους, γεγονός που για τα δεδομένα τις Αθήνας είναι αξιοθαύμαστο όπως άλλωστε είναι και οι ίδιες οι συναυλίες τους. Τουλάχιστον προς το παρόν είναι αυστηρά μπάντα διασκευών, προτιμούν να διασκευάζουν με τον δικό τους τρόπο διάφορα γνωστά τραγούδια παρά να συνθέτουν δικά τους. Ο Al The X-King τραγουδάει και παίζει κιθάρα, ο Cosmic Communist (!) παίζει keyboards, ο General Con Zu κοντραμπάσο και ο Mosch Holiday ντραμς. Τα πραγματικά τους ονόματα προτιμούν να μην τα αποκαλύπτουν δημόσια αν και είναι λίγο - πολύ γνωστά στο κοινό. «Τα ονόματα θα αλλάζουν σε κάθε δίσκο, οπότε δεν έχει σημασία από πού προκύπτουν», δηλώνει ο Al The X-King.

Ξεκίνησαν πριν από τρία χρόνια τις συναυλίες τους ως Burger Project και στα τέλη της περυσινής χρονιάς κατόρθωσαν να κυκλοφορήσουν και τον πρώτο τους δίσκο, το «We Live In Athens». Πολύ ενδιαφέρουσα είναι η ιστορία που μου αφηγήθηκε ο Al The X-King όταν τους ρώτησα πώς γνωρίστηκαν: «O Mosch Holiday και εγώ ήμασταν στο Λουτράκι με τις κοπέλες μας πριν μερικά καλοκαίρια, εκεί γνωρίσαμε συμπτωματικά τους άλλους δύο της παρέας. Μας ένωσε η κοινή μας ιδέα να ανοίξουμε μια καντίνα σε μιαν απόμερη παραλία όπου να μην πηγαίνει κάποιος από δρόμο αλλά να έχει πρόσβαση μόνο από τη θάλασσα. Κάποιος θα αναλάμβανε το χτίσιμο της καντίνας, κάποιος τα οικονομικά, κάποιος το καραβάκι με το οποίο θα πήγαινε και θα έφερνε τον κόσμο... Είχαμε ένα κοινό όνειρο και στην ουσία φτιάξαμε το συγκρότημα για να καταφέρουμε να επιτύχουμε αυτό τον μακρινό στόχο, την καντίνα. Η καντίνα θα σερβίρει μόνο burgers οπότε το όλο εγχείρημα ονομάστηκε burger project, εξ ου και το όνομα του γκρουπ. Η παραλία θα μείνει μυστική για να μην μας κλέψουν την ιδέα οι μεγαλοκαρχαρίες! Το όνομα της καντίνας θα είναι Xenophone».

Το artwork του δίσκου είναι ένα πολύχρωμο κολάζ με εμφανή τα ίχνη της punk αισθητικής των Sex Pistols. Περιλαμβάνει μεταξύ άλλων την Ελένη Μενεγάκη, τον δήμαρχο Αθηναίων Νικήτα Κακλαμάνη, τον Γιώργο Καρατζαφέρη αλλά ακόμα και τον νυν πρωθυπουργό σε μια... χορευτική φιγούρα! «Είναι άνθρωποι που χαρακτηρίζουν την καθημερινότητά μας στην Αθήνα» λέει ο General Con Zu. Οπως λένε οι ίδιοι, οι διασκευές που κάνουν δεν ακολουθούν μια απολύτως συγκεκριμένη μουσική κατεύθυνση, αλλά κινούνται στον (χαλαρό μα και σαφή) άξονα punk - jazz - latin - ανατολίτικες μουσικές, ανάμεσα τους και από την ελληνική παράδοση - electronica. «Έχει και πολλά ανατολίτικα στοιχεία, θα ακούσεις αμανέδες και ταξίμια παράλληλα όμως έχει και τον rock, ακόμα και τον punk ήχο», όπως ξεκαθαρίζουν και πρόθυμα δια σαφηνίζουν.

Παρ' όλα αυτά όμως στα δισκοπωλεία τους τοποθετούν στα ράφια του rock. Οι επιρροές τους είναι προφανώς τα μουσικά είδη που κυριαρχούν στον τρόπο που παίζουν αλλά στη σχετική ερώτηση μου η απάντησή τους ήταν κάτι παραπάνω και από «γλαφυρή»! «Επιρροές μας είναι ο Γιάννης Γιοκαρίνης, οι 2002 GR, ο Μιχάλης Ρακιντζής, ο Σταμάτης Γαρδέλης στο «Ρόδα, Τσάντα Και Κοπάνα» και τέλος οι jazz ήχοι του Γιώργου Κατσαρού». Χωρίς να μπορούν να σταματήσουν ούτε στιγμή τον χαβαλέ που πάντα κάνουν όταν είναι μαζί, προσπαθούν να εξηγήσουν πώς «στήνουν» μια διασκευή.

«Τα κομμάτια που διαλέγουμε να διασκευάσουμε είναι τέτοια που να έχουν γράψει μια ιστορία στον χώρο τους. Για παράδειγμα, μπορεί να είναι ένα άγνωστο κομμάτι για το ευρύ κοινό αλλά και ιστορικό για τη γενιά του punk. Αναμφισβήτητα πάντως δεν θα είναι ποτέ ένα που έχει περάσει απαρατήρητο. Ειδικά τα κομμάτια που έχουν αφήσει εποχή όπως το «Take My Breath Away» των Berlin (από το soundtrack της ταινίας «Top Gun») που ακουγόταν παντού και όλος ο κόσμος το τραγουδούσε στην εποχή του. H έννοια της διασκευής για εμάς είναι to να παίρνουμε ένα κομμάτι που δεν μας αρέσει απαραίτητα αλλά έχει «ζουμί», τις προϋποθέσεις για να το εξελίξουμε. Κάποια κομμάτια βολεύουν για να τα διασκευάσεις και με κάποια άλλα, όσο και αν το προσπαθείς, το αποτέλεσμα δεν είναι καλό. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το «Holiday» των Scorpions, το παίζαμε στα live μας για ένα διάστημα αλλά τελικά δεν μας έβγαινε καλά και έτσι δεν συμπεριλήφθηκε στον δίσκο.

Για εμάς επιτυχημένη διασκευή είναι να φέρουμε στην επιφάνεια κάτι που έχει το τραγούδι και δεν φαίνεται στη original εκδοχή του. Παράδειγμα το «The KKK Took My Baby Away» των Ramones που το κάναμε μπαλάντα και βγάλαμε μπροστά τους στοίχους που στην αρχική του εκτέλεση δεν ακούγονται από τη βαβούρα. Το ακριβώς αντίθετο έγινε στο «Take My Breath Away», είναι μια μπαλάντα σε εντελώς μελό ύφος και εμείς το κάναμε πιο rock και με ska απόηχους. Συνήθως οδηγούμε κάθε κομμάτι στους... αντίποδές του».

Οι ζωντανές τους εμφανίσεις είναι ένα θέμα που παίρνουν πολύ στα σοβαρά και δεν αφήνουν καμία λεπτομέρεια στον αέρα για αυτό άλλωστε και όλες τους είναι τόσο επιτυχημένες «Ένα πράγμα που προσπαθούμε να αποφύγουμε στα live είναι το να επαναλαμβανόμαστε, θέλουμε πλουραλισμό και ποικιλία και από ήχους και από ρυθμούς, στα επιμέρους κομμάτια αλλά και στο σύνολο του προγράμματος για να υπάρχει το απροσδόκητο, το στοιχείο της έκπληξης», όπως λέει ο Cosmic Communist. «Προσπαθούμε να μην είμαστε μονότονοι, μπορεί να ξεκινήσουμε από hip-hop και το επόμενο να είναι ένας αμανές και μετά ένα swing, μετά ένα βραζιλιάνικο και στη συνέχεια ένα country. Το θέμα είναι το πως δένουν όλα αυτά και το ωραίο είναι ότι αγγίζουμε όλα τούτα τα είδη χωρίς όμως ουσιαστικά να παίζουμε κάποιο από αυτά».

Για το τέλος αφήσαμε το θέμα των μεταμφιέσεών τους κατά τη διάρκεια των συναυλιών. «Οι μεταμφιέσεις είναι μόνιμες στα live μας, αλλά έχουν και κάποια σημασία. Είναι ένα σχόλιο επάνω στην πραγματικότητα» εξηγεί ο General Con Zu. Η ιδέα να μεταμφιέζεσαι στα live δεν είναι καινούργια αλλά οι Burger Project το κάνουν με έναν πολύ ιδιαίτερο τρόπο ο οποίος, για εμένα προσωπικά τουλάχιστον, παραπέμπει στους Village People (εμβληματικό για την gay κοινότητα φωνητικό συγκρότημα της δεκαετίας του '70, κατά τη διάρκεια του εφήμερου αλλά και εκρηκτικού μεσουρανήματος της disco).

«Υπάρχει μια οπτική ομοιότητα με τους Village People όχι όμως και μουσική τέτοια. Είμαστε όμως και εμείς μία gay friendly μπάντα» εξηγεί ο General Con Zu, «απενοχοποιώντας» έτσι την οποιαδήποτε σύγχυση. Όταν τους ζήτησα ένα τελευταίο σχόλιο για να κλείσει η συνάντησή μου απάντησαν με ένα στόμα «Ζήτω η επανάσταση»! Τη μουσική των Burger Project μπορείτε να την ακούσετε και από το Διαδίκτυο και πιο συγκεκριμένα στο www.myspace.com/theburgerproject. Επίσης όμως μπορείτε και να τους δείτε επί σκηνής (κάτι που σαφώς συνιστώ) στις δύο επόμενες συναυλίες τους, μόνους τους στο «K44» στο Γκάζι στις 20 Μαΐου και μετά ως support των Thievery Corporation στις 29 Μαΐου στο θέατρο Βράχων «Μελίνα Μερκούρη».

ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΛΑΠΟΘΑΡΑΚΟΣ