Οι γνωστοί αντιπαθητικοί τύποι που ταλαιπωρούν μικρόφωνα, κονσόλες και αισθητική κάθε Τρίτη 18:00-20:00, διαλέγουν καμιά τριανταριά από τα καλύτερα tracks που άκουσαν μέσα στο 2009.
Ακούστε, διαφωνήστε, βρίστε τους on-line στο chat (ή και τηλεφωνικά για ακόμα καλύτερα αποτελέσματα), αλλά μην τους αγνοήστε...
Αν οι ακροατές δεν ξεπεράσουν το προηγούμενο ρεκόρ μας των 135.521 ακροατών, θα σας τιμωρήσουμε με δύο ακόμα εκπομπές με τα καλύτερα tracks των 00's, τις επόμενες δύο Τρίτες...
Stay Tuned!

Νίκος - Θοδωρής
(Trip Me Up!, 18:00-20:00 κάθε Τρίτη στο Trip Radio)

Η μόνιμη επωδός αρκετών μουσικοκριτικών (και φίλων...) για ορισμένα καινούργια groups είναι ότι ο συγκεκριμένος ήχος έχει ακουστεί πολλάκις στο παρελθόν, μας θυμίζει καθαρά τους τάδε, δεν θα φτάσουν ποτέ στο επίπεδο των δείνα μπλα, μπλα, μπλα...
Κατ'αρχήν πρέπει να δεχτούμε ότι στη μουσική δεν υπάρχει παρθενογένεση (όπως λέει και ο Γιάννης Πετρίδης), αφού όλοι οι μουσικοί έχουν σίγουρα αγαπημένες μπάντες και μουσικές από το παρελθόν. Κατά συνέπεια, πλην ελάχιστων μουσικών ιδιοφυϊών, κάθε νέος δίσκος κάτι από το παρελθόν θα μας θυμίζει άλλοτε λιγότερο και άλλοτε περισσότερο. Πέρα από το αναμφισβήτητα ενδιαφέρον παιχνίδι των επιρροών, το ζητούμενο πρέπει πάντα να είναι η μουσική-αισθητική αξία κάθε δίσκου και μόνο αυτή.
Κάτω από αυτό το πρίσμα, πιστεύω ότι βρισκόμαστε μπροστά σε ένα καθαρό indiepop αριστούργημα. Οι The Pains Of Being Pure At Heart (να τους πούμε TPOBPAH για συντομία;) μας έρχονται από τη Νέα Υόρκη και ηχογραφούν στην συνεχώς ανερχόμενη Slumberland Records (που φιλοξενεί και τους Crystal Stilts), αν και θα ακουγόταν λογικότερο να να είχαν γεννηθεί είκοσι χρονάκια νωρίτερα στη Γλασκόβη και να ηχογραφούν στη θρυλική Sarah Records.Ο ήχος τους είναι μία επιτομή των όσων αγαπήσαμε τα τελευταία είκοσι (και βάλε...) χρόνια: το κιθαριστικό fuzz των My Bloody Valentine και των Jesus and Mary Chain, τα boy-girl vocals των Pastels και των Vaselines, τις κιθαριστικές μελωδίες των Heavenly, Field Mice, Orchids και όλης της παλιοπαρέας της Sarah και τα refrain των Teenage Fanclub, των Belle & Sebastian και των Rocketship. Όλα τα παραπάνω φιλτραρισμένα ιδανικά ώστε να παράγεται ένας φρέσκος 00's ήχος που αν και δανείζεται πολλά από το παρελθόν έχει να δανείσει και αυτός με τη σειρά του στο μέλλον.
Δύσκολα θα ξεχώριζα κάποια κομμάτια, αλλά ακούστε το εναρκτήριο λάκτισμα του 'Contender', κομμάτι που σε κάνει να χαμογελάς και σε εισάγει μονομιάς στον ευτυχισμένο κόσμο των TPOBPAH, το κορυφαίο του δίσκου 'Young Adult Friction' που σε 4.06' σε παγιδεύει στα διπλά του φωνητικά και στο εξαιρετικό του μονόλεπτο φινάλε, αλλά και το 'The Tenure Itch' που μοιάζει να ξεπήδησε από το ράφι με τα βινύλια των Go-Betweens...
Όσο μας εντυπωσίασε το "Merriweather Post Pavillion" των Animal Collective με τον σοφιστικέ και απαιτητικό ήχο του, άλλο τόσο μας ενθουσίασε και η μελωδική αθωότητα των TPOBPAH. Ένας δίσκος για να (τον) ερωτευτείτε...
Με απόλυτο σεβασμό και δέος προς την ιστορία της indiepop, εξακολουθώ να ψάχνω έναν δίσκο της Sarah Records που να στέκεται με αξιώσεις δίπλα του...Εσείς;
Νίκος (Trip Me Up! Κάθε Τρίτη 18.00-20.00)

Την Τρίτη 24/2/2009, ο Νίκος και ο Θοδωρής φοράνε τις μάσκες τους, αφήνουν (επιτέλους) τις κιθάρες τους να ξεκουραστούν και σας καλούν σε ένα δίωρο που θα περιέχει τα πάντα εκτός από indie μουσικές. Τέρμα τα σπάνια 7", οι δισκογραφικές με τα αριθμημένα βινύλια και τα συγκροτήματα που τα ξέρει μόνο η μανούλα τους.
Δείτε το άλλο μας πρόσωπο από τις 18:00 έως τις 20:00.
Βαρεθήκαμε πια...