Μια πολύ αλλιώτικη εσωτερική "Χώρα Προέλευσης"...
7:14 μ.μ. | Αναρτήθηκε από
alex gone
Περιέργως δεν είχε τύχει να ακούσω τους Drog_A_Tek παρότι δισκογραφούν τα τελευταία δέκα χρόνια. Είδα την ταινία «Χώρα Προέλευσης» του Σύλλα Τζουμέρκα και με εντυπωσίασε η μουσική, αναζήτησα τους υπεύθυνους για αυτή και έτσι τους ανακάλυψα. Ακούγοντας μάλιστα και τις προηγούμενες δουλειές τους εντυπωσιάστηκα ακόμα περισσότερο.
Οι Drog_A_Tek εμφανίστηκαν παίζοντας ένα είδος πειραματικής ηλεκτρονικής μουσικής. Έκτοτε έχουν καταφέρει να ισορροπήσουν μεταξύ που πρωτοποριακού πειραματισμού και των μελωδικών αφηγήσεων. Αυτοαποκαλούνται «μουσική κολλεκτίβα» και δεν υπακούν σε νόμους και συμβάσεις τις σύγχρονου μουσικού «καθωσπρεπισμού». Η σύνθεσή τους αλλάζει κατά το δοκούν, για τις ανάγκες των ζωντανών εμφανίσεών τους ανάλογα με το εκάστοτε θέμα τους προκύπτει και το σχήμα τους. Το όνομά τους παραπέμπει στη νάρκωση και την τεχνολογία, δύο έννοιες που σίγουρα παίζουν καθοριστικό ρόλο ως προς τη φύση της μουσικής τους. Οι ίδιοι λένε ότι «προέκυψε όπως προκύπτουν συνήθως αυτά τα πράγματα, από το πουθενά».
Εκτός από τα συμβατικά όργανα χρησιμοποιούν και όποιο άλλο αντικείμενο μπορεί να παραγάγει τον ήχο που επιδιώκουν «στην τελευταία μας συναυλία είχαμε ένα ξυπνητήρι». Η μουσική τους είναι αυτοσχεδιαστική και αντλούν την έμπνευση κυρίως από το περιβάλλον τους (χώρο, χρόνο) τη δεδομένη στιγμή. Μια ακόμη πηγή έμπνευσης μπορεί να είναι «διάφορες ιστορίες που ακούς σε μια πόλη όπως η Αθήνα, ιστορίες που αρχικά σε εντυπωσιάζουν με την υπερβολή τους αλλά στο τέλος της ημέρας δεν ξέρεις – και μπορεί να μην σε ενδιαφέρει τελικά- αν είναι αλήθεια». Ηχογραφούν σε πραγματικό χρόνο, αυτοσχεδιάζουν, ανακυκλώνουν και κάνουν sampling του υλικού τους σε μια ατέρμονα μεταβαλλόμενη και μεταβάλλουσα εαυτήν διαδικασία «όλο το υλικό μας το υποβάλλουμε σε ένα συνεχές copy, paste και delete».
«Homeland» είναι ο τίτλος του soundtrack τους για το «Χώρα Προέλευσης». Ακούγοντάς το έχεις εξαρχής την αίσθηση ότι ακούς το μουσικό θέμα του Ry Cooder για το «Paris, Texas» τoυ Βιμ Βέντερς με samples του soundtrack του ημέτερου Vangelis για το κλασικό «Blade Runner» του Ρίντλεϊ Σκοτ. Το «Roots» είναι από τα πιο ωραία κομμάτια του δίσκου, μου φέρνει έντονα στον νου τους Death In Vegas αλλά στο λίγο πιο «σκοτεινό» τους. Φαίνεται να τους ταιριάζει και με το παραπάνω ο χαρακτηρισμός post soundtrack που έχει δοθεί στη μουσική τους, ενώ οι ίδιοι τη χαρακτηρίζουν ως «μια ανθρώπινη μηχανή που κουρδίζει ανώμαλα ήχους». Κατά το διάστημα που ηχογραφούσαν το «Homeland» ο σκηνοθέτης της ταινίας ήταν συνέχεια μαζί τους στις πρόβες, «είχε γίνει μέλος μας» όπως λένε οι ίδιοι, ήταν μαζί τους ακόμα και όταν έκαναν τη μίξη.
«Σκοπός του ήταν η μουσική να είναι μέρος της αφήγησης, πριν ξεκινήσει η ταινία ξεκινάει η μουσική και όταν τελειώσει η ταινία τελειώνει η μουσική. Ό,τι ακούς στον δίσκο ακούς και στην ταινία, τα κομμάτια που ηχογραφήσαμε έχουν μπει ολόκληρα» προσθέτουν χαρακτηριστικά
Όντας μια μπάντα χωρίς καθορισμένο σχήμα πολλές φορές είναι δύσκολο ακόμα και να κάνουν πρόβες. Όπως όμως χαρακτηριστικά δηλώνουν «η ύπαρξη και μόνο της μπάντας είναι σημαντικό γεγονός για εμάς και μας κάνει υπερήφανους. Εργαζόμαστε σαν μονάδες που λειτουργούν προς όφελος του συνόλου, για ένα κοινό αποτέλεσμα που δεν το γνωρίζουμε από πριν και δεν το σχεδιάζουμε ποτέ». Μόνον έτσι όμως μπορείς να αναμετρηθείς με το άγνωστο και, κατά τη γνώμη μου τουλάχιστον, αυτή είναι και η προσέγγιση που αποδίδει τα πιο ενδιαφέροντα αποτελέσματα, σε κάθε τομέα και παράμετρο της ζωής και όχι μόνο στην πολιτισμική δημιουργία...
ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΛΑΠΟΘΑΡΑΚΟΣ
Η 2η εξωτερική παραγωγή του Tripradio.gr.
2:11 μ.μ. | Αναρτήθηκε από
Σπύρος Παρασκευάς
Turning 18 in the 90's
3:38 μ.μ. | Αναρτήθηκε από
alex gone
Θυμάμαι μια βόλτα με το αυτοκίνητο, παρέα με τους γονείς μου το 1992 στην παραλιακή. Συζητούσαν το τι σημαίνει η είσοδος μας στην ΕΟΚ και πόσο πολύ θα άλλαζε τη ζωή μας. Στο κασετόφωνο ο Γιάννης Πάριος τραγουδούσε για κάποιο σημάδι στο λαιμό του από τα φιλιά της αγαπημένης του και γω μπορούσα μόνο το κραγιόν της να θεωρήσω υπεύθυνο. Αλλά δεν είχε σημασία γιατί με την είσοδό μας στην "οικογένεια" της Ευρώπης και με την νεοεισαχθείσα στην ελληνική πραγματικότητα δορυφορική τηλεόραση, εμείς, η νεολαία της αλλαγής δεν θα ακούγαμε ξανά γλυκανάλατους ελληνικούς στίχους. Υπήρχε μια δυναμική τότε που την αντιλαμβανόμουν ακόμα και εγώ στα 14 μου στο πίσω κάθισμα μιας lancia.
This Friday Music Saves My Soul goes back to 80’s 28.01.2011 @Tripradio GR
9:11 μ.μ. | Αναρτήθηκε από
AnnaKonda
Κάνε το μαλλί αφάνα φόρα κορδέλα στο κούτελο ένα ζευγάρι λίκρα κολάν επιγονατίδες και ό,τι κιτσαρέλα σου γουστάρει και έλα αυτή τη Παρασκευή 28.01.2011 να θυμηθούμε μαζί επιτυχίες από τη δεκαετία του '80 που στιγμάτισε γενιές και γενιές.
Music Saves My Soul 6-8 @ www.tripradio.gr
80s Party 28.01.2011
Playlist of Music Saves My Soul: Μουσικές του Κόσμου 21.01.2011 @Tripradio GR
10:20 π.μ. | Αναρτήθηκε από
AnnaKonda
Ταξίδι.....μια λέξη που όταν και μόλις την ακούς ή τη προφέρεις, πάντα θα σκεφτείς ή θα πας κάπου έστω και με το μυαλό...Λέξη που είτε κυριολεκτικά είτε μεταφορικά κρύβει μια φανταστική και μη βαλίτσα..Βαλίτσα που άλλοτε τη γεμίζεις με τα απαράιτητα για να βρεθείς κάπου μακριά, και άλλοτε που απλά τη γεμίζεις αναμνήσεις εικόνες, μυρωδιές και συναισθήματα και γυρνάς πίσω στο χρόνο...
Ελπίζω να κατάφερα να σας ταξιδέψω ψες στα έντονα συναισθήματα που κρύβονται μέσα στις νότες των συγκεκριμένων τραγουδιών και να είχατε ένα ευχάριστο ταξίδι..
- Shigeru Umebayashi-Main Theme of 2046
- Yann Tiersen-Summer 78 (OST Goodbye Lennin)
- Portishead-En Melody (Jane Birkin)
- Elli Paspala-Summertime in Prague (OST Ftina Tsigara)
- Gilbert Becaud-Nathalie
- Peter Nalitch-Guitar
- Lola Beltran-Amor Eterno
- Nico Fidenco-A Casa D’ Irene
- Patricia Vonne-Traeme Paz
- Pink Martini-Brazil
- Μελίνα Μερκούρη-Ο Μέτοικος
- Marie Laforet-Mon Amour Mon Ami
- Noa feat.Migel Bosse-La Vida Es Bella (Beautiful That Way-OST La Vita E Bella)
- Miriam Makeba-Pata Pata
- Brigitte Bardot-Moi Je Joue
- Edoardo Vianello- O Mio Signore
- Astor Piazzola-Por Una Cabeza (OST Scent of A Woman)
- Cirque De Soleil-Querer
- Lila Downs-Paloma Negra
- Mariza-Gente Da Minha Terra (Ευγενική χορηγία και συμμετοχή AlexGone (The Unfaithfool)
- Milva-Uomini Addosso
- Ornella Vanoni-L’Apputamento
- Luz Casal-Un Año de Amor (OST High Heels)
- Vaya Con Dios-Johny
- Loreena McKennitt-Marrakesh Night Market
- Tom Waits-Russian Dance
- Ute Lemper-The Case Continued
- Amalia Rodrigues-Nem As Paredes Confesso
- Buena Vista Social Club-Chan Chan
- Goran Bregovic-Ederlezi
- Chavela Vargas-Piensa en Mi
- Ismael Lo-Tajabone (OSt All About My Mother)
- Τάνια Τσανακλίδου-Αντίο Δρόμοι του Βερολίνου
- Cesaria Evora-Saudade
Music Saves My Soul: AnnaKonda (aka DeadactiveKoudouna)
Androgyny
5:57 μ.μ. | Αναρτήθηκε από
alex gone
Δεύτερη εκπομπή για το νέο έτος και για μια ακόμα φορά η καλή ιδέα άργησε μια εβδομάδα. Παρατηρώντας τα Social Media, λίγο καιρό πριν μας αφήσει το 2010, για μια ακόμα φορά, φίλοι, γνωστοί και άγνωστοι ήθελαν με ένταση και πάθος να ξεφορτωθούν το έτος. Εκατομμύρια φορές γράφτηκε η ατάκα "να φύγει και να μην ξανάρθει" ρίχνοντας τεράστιο βάρος στην έλευση ενός νέου πιο φιλικού προς το χρήστη έτους. To 2011 επιτέλους έσκασε δειλά δειλά μύτη και βρήκε όλους μας το ίδιο αφελείς να κάνουμε σχέδια.
Μουσικές του κόσμου… Παρασκευή 21.01.2011 @ Tripradio GR
7:06 μ.μ. | Αναρτήθηκε από
AnnaKonda
Τη Παρασκευή 21.01.2011 ετοιμάστε βαλίτσες και φύγαμε….πάμε ταξίδι με μουσικές του κόσμου γύρω από την υφήλιο… Σκοπός η εξερεύνηση και η ανάμνηση.Θα περάσουμε ποτάμια βουνά και θάλασσες με ένα μόνο click.Ελλάδα. Ισπανία, Γαλλία,Ιταλία,Μεξικό,Ιάπωνια,Μαρόκο…
Απαραίτητα αξεσουάρ ακουστικά, ηχεία, διάθεση και tripradio στον υπολογιστή σου.
Music Saves My Soul κάνει το γύρο του κόσμου σε 2 ώρες beat that Ιούλιε Βέρν :)
Anna Konda(aka DeadactiveKoudouna)
Συνέντευξη με Vasili Tsavdaridi (Dropeners) Podcast
2:29 μ.μ. | Αναρτήθηκε από
AnnaKonda
Η κονσέρβα από την εκπομπή Music Saves My Soul 07.01.2011 με τη συνέντευξη και το λάιβ με τον Βασίλη Τσαβδαρίδη από τους Dropeners.
Καλή ακρόαση σε όσους τη χάσατε...
Ψυχαναδειάζοντας ένα τασάκι
8:38 μ.μ. | Αναρτήθηκε από
AnnaKonda
Ένα μελαμψό ξύλινο τασάκι, φίνο δείγμα γνήσιας λαϊκής τέχνης, φτιαγμένο σε ένα αποστειρωμένο εργοστάσιο της Άπω Ανατολής και αγορασμένο σε μια υπαίθρια αγορά της Ιστανμπούλ, σκουπίζει τα πόδια του για πεντηκοστή ένατη φορά σε ένα τραχύ γκρίζο χαλάκι, μπροστά σε μια κλειστή πόρτα. Διακόπτει το εξηκοστό σκούπισμα στη μέση. Κρατά τα μάτια του σφιχτά για όσο διαρκεί η βαθειά ανάσα που παίρνει και εκπνέοντας χτυπά το κουδούνι. Ακούγεται ένας ήχος μεταλλικός και ψυχρός σαν βρεγμένο πέλμα πιγκουΐνου. Περιμένοντας, διαβάζει ξανά αυτό που είναι γραμμένο στην χρυσόχρωμη πλακέτα στον τοίχο, δίπλα από την πόρτα: «Dr. Σιγκμούνδος Γκριλ, Ψυχαναλυτής». Δώδεκα αναγνώσεις αργότερα, την πόρτα ανοίγει μια εντυπωσιακά παχύσαρκη γυναίκα. Είναι ντυμένη με ένα τεράστιο μακρύ πράσινο φόρεμα με διάσπαρτα τυπωμένα πάνω του αμέτρητα μικροσκοπικά λουλούδια διαφόρων χρωμάτων. Στο δεξί της πόδι είναι γαντζωμένο με το αριστερό του χέρι ένα πιτσιρίκι, το οποίο έχει σφηνωμένο στο δεξί του ρουθούνι τον δείκτη του ελεύθερου του χεριού. Το συμπλεγμά γυναίκας-παιδιού παραμερίζει, κλείνεί την πόρτα και ενημερώνει πως «ο γιατρός είναι έτοιμος να δεχτεί τον κύριο».
Μπαίνοντας στο γραφείο, το τασάκι με τα ανατολίτικα σχέδια στο πλάι του, αντικρύζει για πρώτη φορά τον θεραπευτή, ο οποίος είναι ντυμένος με μια πορτοκαλί φόρμα εργασίας και φοράει στο κεφάλι του ένα πλαστικό κράνος με φακό, μοιαζοντας απόλυτα, παρά το περιποιημένο γενάκι του και τα στρόγγυλα γυαλιά με τον χρυσό σκελετό, με εργάτη των ορυχείων. Ο επισκέπτης σκέφτεται αμέσως ότι ο γιατρός επέλεξε αυτή την παράξενη αμφίεση, πιθανότατα, επειδή, σαν άλλος ανθρακωρύχος, σκάβει βαθιά για να ανακαλύψει, όχι ορυκτά στα σπλάχνα της γης, αλλά προβλήματα και αίτια κρυμμένα στα σκοτάδια της ανθρώπινης ψυχής. Οι συνειρμοί του διακόπτονται από τον Dr Γκριλ, ο οποίος με απολογητικό ύφος αποκαλύπτει ότι είχε πέσει θύμα ενός λάθος που συνέβη στο καθαριστήριο και εκφράζει μάλιστα την βεβαιότητα ότι την ίδια στιγμή που μιλάνε κάποιος δούλευει την αξίνα φορώντας το μπλέ κασμιρένιο κουστούμι του.
Ο ασθενής ξαπλώνει στον δερμάτινο καναπέ που του υποδεικνύεται και αρχίζει να μιλά με μια φωνή βραχνή και μπάσα, που φέρνει στο μυαλό χρόνια βρογχίτιδα, η τα τραγούδια του Tom Waits. «Δεν ξέρω για πόσο ακόμη μπορώ να αντέξω, γιατρέ. Αυτή η ζωή με σκοτώνει. Το σώμα μου είναι γεμάτο πληγές και εγκαύματα, δείτε και μόνος σας! Δεν δείχνουν κανένα είδους οίκτο! Κυριολεκτικά μαρτυρώ όποτε έχουν στεναχώριες και προσπαθούν να τις ξεχάσουν. Δεν ξέρω αν καταφέρονουν κάτι, εγώ πάντως δεν μπορώ να ξεχάσω με τίποτα. Δεν είναι μόνο ο πόνος από το κάψιμο που νιώθω. Είναι σαν τα προβλήματα τους να ποτίζουν στο απομεινάρι του τσιγάρου τους και να καταλήγουν πάνω μου. Φορτώνομαι με τις αμαρτίες και τις τύψεις τους. Την πληρώνω ακόμη και για τις γιορτές και τα πάρτυ τους, χωρίς να μπορώ να κάνω τίποτα! Κάποιες φορές κάνουν έρωτα, τους ακούω γεμάτους πάθος να εκστασιάζονται, να εκφράζουν την αγάπη τους με λέξεις, μουγκρητά και χυμούς και μετά, όταν η θύελλα κοπάσει, νιώθω πάνω μου στάχτη που προδίδει ανασφάλεια, κενότητα και μερικές φορές ακόμη και μίσος!».
«Τη νύχτα, συνεχίζει καταβεβλημένο το τασάκι, αφού και το τελευταίο τσιγάρο της ημέρας έχει σβηστεί πάνω στο κορμί μου, όταν και η τελευταία πνοή καπνού έχει διαλυθεί στον αέρα του δωματίου, μένω μόνος μου, γεμάτος συνήθως μέχρι το λαιμό με ότι έχει απομείνει από καμμένο καπνό, χαρτί και στραπατσαριμένα φίλτρα. Δεν μπορώ ούτε να κλάψω για να ξαλαφρώσω. Αν το έκανα, αν έκλαιγα γιά ότι με πονά, είμαι σίγουρος ότι θα σχηματιζόταν μέσα μου μια μαύρη λίμνη και εκεί θα κολυμπούσαν, σαν πεινασμένοι καρχαρίες, οι βρώμικες σκέψεις των ανθρώπων αυτών. Τον τελευταίο καιρό, είναι αδύνατο, έστω και για λίγο, να κοιμηθώ! Είμαι συνεχώς σε υπερένταση και περνάω τις νύχτες ξάγρυπνος, με συντροφιά αλλότριες εμμονές. Δεν μπορώ να συνεχίσω άλλο έτσι! Σας παρακαλώ, γιατρέ, βοηθείστε με!»
Εκείνος, κοιτάζει σκεπτικός τις σημειώσεις, που με σταθερό επαγγελματισμό κρατούσε όση ώρα άκουγε την εξομολόγηση. Στηρίζει το τριχωτό του πηγούνι στην κλειστή του γροθιά και τον αγκώνα του στο μπράτσο της ειδικής ψυχαναλυτικής του πολυθρόνας και δείχνοντας βαθύτατα προβληματισμένος καθώς προσπαθεί να συγκεντρωθει, ρώτά τον ασθενή του: «Σας πειράζει να ανάψω ένα τσιγάρο?».
Achilles
Vasilis Tsavdaridis (Dropeners) Acoustic Live @Tripradio Gr 07.01.2011
8:06 μ.μ. | Αναρτήθηκε από
AnnaKonda
Δε θα κρυφτώ και δε θα προσπαθήσω να περιγράψω κάτι λιγότερο απ αυτό που νοιώσαμε όλοι όσοι βρεθήκαμε παρέα χθές το απόγευμα στο στούντιο του Tripradio..Πάντα στον αέρα βγαίνουν δυστυχώς τα 3/4 απ αυτά που συμβαίνουν..Εμείς που βρεθήκαμε εκεί είχαμε και το off air πλεονέκτημα που θα προσπαθήσω να σας μεταφέρω με λέξεις εδώ όσο γίνεται
Ώρα 5:30 και καταφθάνει ο Βασίλης στο στούντιο με τη κιθάρα του και ξεκινάμε να στήνουμε και να φτιάχνουμε τα απαραίτητα, για να φθάσει ο ήχος όσο το δυνατόν καλύτερος σε εσάς εκεί έξω…
Μικροπροβλήματα και λαθάκια (από μεριάς μου) λόγω αγωνίας και άγχους υπήρξαν, αλλά όπως μας λένε και τα παιδιά στο καινούργιο τους EP “Silent Sound” και τα λάθη έχουν τη μαγεία τους, μέσα από το κομμάτι του EP “Beautiful Mistake”, που ακούσαμε και λάιβ χθές.
Σκεφτόμουν μέσα στη βδομάδα να μαζέψω και συντάξω ερωτήσεις για να γίνει και βγεί μια πιο επαγγελματική δουλειά στον αΓέρα του Tripradio.Μετά όμως από πολύ σκέψη αποφάσισα να το αφήσω πιο φλού και να γίνει μια πιο αυθόρμητη εκπομπή (πράμα που πιστεύω το πετύχαμε). Όπως είπαμε και με τον Βασίλη τα πράματα είναι απλά και είναι ωραίο να τα αφήνουμε απλά …Άλλωστε μέσα στην απλότητα κρύβεται η τελειότητα (Κομφούκιος).Τελειότητα που για εμένα δεν έχει νοήμα να τη φτάσεις αλλά να προσπαθείς να γίνεσαι καλύτερος..Άλλωστε αν ήταν όλα τέλεια ο κόσμος θα ήταν pretty much boring, dont you think? ;)Στη πορεία της συνέντευξης προστέθηκε και ο αγαπήμενος συνάδελφος και φίλος Διονύσης (aka galazoaimatos Τρίτη 4-6) ο οποίος με τον αυθορμητισμό το λέγειν και το χιούμορ του, έδωσε τη δικιά του πινελιά στη βραδιά και τον ευχαριστώ από τα bottom της ψυχής μου που ήταν εκεί μαζί μας!
Μοιραστήκαμε αστεία προβληματισμούς σκέψεις εμπειρίες συναισθήματα μουσικές …Γελάσαμε on και off AIR πολύ.
Όταν δε ο Βασίλης έπιασε τη κιθάρα να μας παίξει λάιβ στο στούντιο ήταν κάτι …..μαγικό…Η φωνή αυτού του καλλιτέχνη δεν περιγράφεται..χωρίς ζέσταμα χωρίς καμμία πρόβα απλα μια κιθάρα και τα συναισθήματα του πηδάνε μέσα από τις χορδές!!Το καταλάβατε και εσείς εκεί έξω τα vibe νομίζω ήταν ισχυρά και έφτασαν μέσα από τα ηχεία σας στη ψυχή και στη καρδιά σας!
Σας ευχαριστώ όλους εκεί έξω που μας στηρίζετε όλους και που στηρίζετε και αγαπάτε τη μουσική όσο και εμείς!
Ευχαριστώ Βασίλη για τη μοναδική αυτή εκπομπή, 1η του χρόνου 2011, και εύχομαι σε όλους να είναι το ξεκίνημα αυτό το μουσικό η αρχή ενός υπέροχου χρόνου γεμάτος συγκινήσεις καλές και πολλά “ταξίδια”
Ευχαριστώ όλους όσους βοήθησαν να στηθεί αυτό το λάιβ στο στούντιο τον Βασίλη που δέχθηκε να είναι μαζί μας τον Διονύση και όλους εσάς που μας ακούσατε!
Η εκπομπή ηχογραφήθηκε καθώς και βιντεοσκοπήθηκε!Το λίνκ θα προστεθεί σύντομα..αναμείνατε στο ακούστικο σας :)
Και το προήγουμενο άλμπουμ των Dropeners "Drops Of Memories" αλλά και το νέο EP "Silent Sound" μπορείτε να τα βρέιτε για FREE DOWNLOAD στις σελίδες του συγκροτήματος. Myspace: http://myspace.com/dropeners
Facebook: facebook.com/Dropeners
Vasilis Tsavdaridis - voice, guitar, piano, synth
Daniele Piovan - guitar
Davide Piovan - bass, programming
Francesco Corso - drums
